Het is 06.00 uur, ik doe de gordijnen open en zie, dat er een dik pak sneeuw is gevallen. Er ligt zo'n 10cm.
Ik zet meteen de computer aan, want ik verwacht dat de Schoorl Run wordt afgelast.
Ondertussen maak ik mijn ontbijtje klaar en zet een overheerlijke "Lungo".
Ik word rustig wakker en lees de berichten op social media.
Na het ontbijt lekker douchen en aankleden.
Dan is altijd weer de vraag: "Wat doen we aan?".
Het zou best fris zijn, dus een thermo shirtje, met m'n dunne "Craft" jasje.
M'n tas ingepakt met veel droge en warme kleding en droge schoenen, want alles zou behoorlijk nat en vies gaan worden. Ik keek nog even op de website van de Schoorl Run en zag dat het gewoon door ging. Gelukkig maar, want ik had er reuze veel zin in. Ik denk dat de organisatie alles in het werk heeft gesteld om met sneeuwschuivers de routes vrij te maken. Wat een enorme opgave. Petje af.
Om 08.00uur ben ik de auto uit gaan graven. Ik was wel even bezig om de "Fiesta" weer zichtbaar te maken. Ondertussen was ie lekker warm geworden aan de binnenkant.
Rustig rijdend en glibberend ging ik de Hoofddorpse straten door, richting de snelweg.
Vanaf de rand Hoofddorp, waren de wegen heel goed te rijden.
De weg naar Schoorl verliep prima. Geen enkel probleem.
Rond 09.00uur arriveerde ik in Schoorl. Ik stond geparkeerd, helemaal aan de andere kant van het dorp. Daar stond ie best mooi, op een weiland. Het was ongeveer 10min lopen naar sporthal "De Blinkert".
Rond 09.15 uur in de kantine van de sporthal. Ans en Ingeborg zaten er al. Gezellig aangeschoven en een kopje koffie gehaald. Na een tijd kwamen ook Ingrid, Jeroen, Ralph en Sylvia.
Om 10 uur zijn Ingrid en ik zijn 4km (30min) vooraf gaan lopen, zodat we aan de 25km zouden komen. Kilometers maken voor de Rotterdam Marathon. Het was gezellig, zo samen lopen.
Om 10.30 uur vanaf de Blinkert richting de startvakken gelopen. Nog even gebruik makend van de "Dixis". "Zo dat zijn we ook kwijt", loopt in ieder geval wat luchtiger.
Op naar startvak "Rood", lekker voorin.
Om 11.00 uur klonk het startvak. Hopla we gingen op weg. Mensen stoven weg als hazewindhonden. Als raketten schoten ze om me heen. Ik hield m'n horloge in de gaten en deed een stapje terug. Het is in het begin altijd zoeken naar je tempo. Je moet je vooral niet gek laten maken door anderen en alles wat er om je heen gebeurd. Het ging goed en ik vond m'n eigen tempo al vrij snel.
Ik kwam Edo, Rebecca, Inge en Kees ook tegen in het begin. Ze even gedag gezegd en weer verder gegaan.
 |
| Foto van Janneke Suurd |
 |
| Foto van Janneke Suurd |
We liepen zo'n 6 a 7 km door de dorpen Schoorl en Groet. Zigzaggend door de straten. Het was er gezellig met mensen en in Groet stond de fanfare z'n deuntje te blazen.
Na verloop van tijd draaiden we bij de 7,5km, rechtsaf de bossen in. Meteen de heuvel op en een lange klim. Best een pittig stuk om te lopen, maar oh wat was het hier mooi.
Een lang gerekt lint van lopers, door het bos, met een
overkoepeling van wit besneeuwde bomen. Wat een moment. Ik had spijt, dat ik
m’n cameraatje niet mee had genomen.
Dit was zo geweldig genieten. Er kwam geen eind aan. Zo’n 7km
door dit besneeuwde bos. Prachtig. Ik liep dit glooiende stuk parcours in een
redelijk hoog tempo, zo rond de 12km/u, wat ik lang kon volhouden.
Bij 14km ging de route verder de duinen door. Weer een totaal
ander landschap.
Ik kon m’n tempo nog steeds vast houden, maar ik werd al wat
moe.
Ik keek al uit naar de verzorgingsport bij de 15km.
Gauw m’n gelletje gepakt en naar binnen geslurpt.
Daarna bij de post een beker thee er achter aan.
En……………. ze stonden met banaantjes. Heerlijk!!! Daar heb ik er
een paar van opgegeten, want ik heb altijd veel baat bij banaantjes. De
gelletjes ben ik niet zo kapot van, want daar ga ik altijd van boeren en komt
soms omhoog. Heel vervelend.
Na de verzorgingspost m’n weg vervolgd en weer kon ik het tempo
oppakken.
Ik klokte op de 15km een tussentijd van 1uur18. Dat was 3min
sneller dan mijn pr. Nou zeg, ik kon dat niet geloven. Ik besloot om goed m’n
best te blijven doen en er voor te gaan.
Bij 17km kregen we wat koude wind van opzij en deed ik mijn
dunne “Falke” handschoentjes weer aan. Vanaf de 17 a 18km gingen m’n benen
verzuren. Ze wilden niet goed meer. Mijn tempo zakte vrij snel naar onder de
11km/u. Heel bizar. In m’n hoofd wilde ik wel, maar het ging niet meer. Ik
moest mezelf moed inspreken om tempo te blijven maken, hoe moeilijk dit ook
was. Ik zat in een flinke dip. Het eerste stuk te veel energie verspeeld.
 |
| Hier moest ik naar toe |
Het wordt eens tijd dat ik op een vlak parcours ga lopen. Maar
ja, dat zegt ook niets, want je moet ook de vorm hebben en alles moet kloppen.
Maar goed, dit was weer in de pocket. Voor mij een bevestiging dat ik goed met
m’n trainingsschema’s bezig ben en goed op weg ben naar mijn 4de
marathon, Rotterdam 14 april.
Na de finish een flesje AA-drank en de welverdiende “Groet uit
Schoorl” handdoek.
Dit jaar een blauw exemplaar.
Op naar de “Blinkert”. Sporttas halen en omkleden. Wachtend op
de Ingrid, Ans, Jeroen, Ingeborg. Nog even buiten en in de kantine gekeken,
maar ik zag ze niet. Ineens stonden ze voor me in de sporthal. Na alle
kleedpartijen zijn we gezamenlijk naar de kantine gegaan, voor een overheerlijk
kopje koffie. En nog maar eentje.
Na de koffie nog even de 10km gekeken en Erik zien finishen. Was
erg leuk.
Tevreden ging ik naar huis en ik was eigenlijk vrij snel thuis.
Ik kijk terug op een verschrikkelijk leuke en vooral mooie
sfeervolle dag. Wat was het mooi met die verse sneeuw.
De organisatie had heel goed z’n best gedaan om het parcours
sneeuwvrij te krijgen. Petje af. Tevens super dat al die vrijwilligers er weer
stonden met drinken en banaantjes en sinaasappeltjes. Zonder vrijwilligers geen
evenement.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten