Zondag 10 maart 2013, de CPC loop in Den Haag.
Een prachtig en goed georganiseerd evenement, met veel deelnemers.
Ik kijk er altijd heel erg naar uit. Ik vind het fantastisch.
Deze editie is mijn 3de keer.
Ik liep er mijn 1ste halve marathon in een tijd van 1.59.59. Hoe is het mogelijk he?
Vorig jaar liep ik mijn 2de in 1.55.38, ruim 4 minuten sneller.
Zou dit jaar sneller zijn? Wie weet.
Vorig jaar liepen we in korte broek en t-shirt. Dat zou dit keer zeker niet gebeuren.
Rond de 2 graden, veel wind, ijzig uit noord-oost. Windkracht 5 a 6. Gevoelstemperatuur van -7 graden.
Colinda had me 's ochtends bij de trein afgezet.
Ik had in Leiden afgesproken met Jeroen en Paula. Op spoor 9b stond hun trein al op me te wachten en samen zijn we verder gereisd naar Den Haag. Daar aangekomen eerst eens een heerlijk kopje koffie gedronken bij de Burger King (gebrek aan iets beters).
Nog even een krentenbolletje en natuurlijk door de koffie een sanitaire stop op het station. Nou ja, waren we dat in ieder geval kwijt.
Daarna nog even naar de Run2Day winkel gelopen, maar daar was het erg druk en waren we er snel weer vertrokken. Hopla naar buiten.
Toen maar richting Malieveld, waar het al een drukte van jewelste was..Het Malieveld was door de vele regenval behoorlijk drassig geworden.
Na wat heen er weer geloop, zijn we richting de kleedtenten gelopen. Een goed geregelde ruimte, waar je droog en lekker ruim kon omkleden. Daarna onze sporttas met droge kleding bij het bagagedepot afgegeven. Met z'n drieën om 14.10 uur, naar de startvakken gelopen. We zeiden Jeroen gedag, want hij stond in "B" en wij in "C".
Natuurlijk moesten Paula en ik weer even plassen, voor de zoveelste keer. Zoals gewoonlijk weer druk bij de "Dixi's" en lang wachten in de lange rij. Ik stond te klappertanden van de kou.
Na gedane zaken aangeschoven tussen de vele mensen en daar stonden we gezellig knus en warm, wachtend om verder het startvak in te kunnen gaan. Wij hadden namelijk de 2de shift start, van 14.40 uur. De 1ste groep ging om 14.30 uur.
Het was meteen al een gedrang met veel mensen, vanaf de start. Ik kon moeilijk m'n tempo vinden. Het tempo was ook te laag, met als gevolg, dat je continu om de mensen heen moest. Het kostte veel energie om te zigzaggen. Helaas moest het wel, want het ging te langzaam. In de eerste 2 km viel er vlak voor mij een vrouwtje, die de stoep op wilde en struikelde over de stoeprand. Dat zijn dan dingen die gebeuren. Waar ik ook heel erg van baalde, was dat het in de eerste 3 km, 2 keer stil stond vanwege de vele mensen. Dan vloek ik in mezelf en baal ik als een stekker.
Ik had van tevoren een doel.
In Egmond en Schoorl liep ik op de (zwaarste halve marathons) 2 keer een pr., met zware omstandigheden.
Daar was ik zo verbaasd over, dat de CPC, met een vlak parcours me naar een mooie snelle tijd kon brengen. Zo vlak en zo mooi. In de eerste 5 km had ik al in de gaten, dat deze halve marathon totaal anders zou verlopen. Tot 10 km was ik totaal uit m'n ritme en liep ik erg onregelmatig. Ik heb hier veel energie verspeeld. Van 10 t/m 15 km ging beter.
Tussen 10 en 15 km begon het ineens heel heftig te sneeuw. Ik kon heel moeilijk tegen de sneeuw in kijken en moest m'n hand een beetje voor m'n gezicht houden. Zo bizar, ineens zoveel en zulke grote vlokken. Deze sneeuwbui duurde denk ik 10 a 15 minuten, maar gelukkig bleef het niet liggen en gelukkig was het niet glad geworden. We konden dus stabiel door lopen.
Maar toen,.......... toen kwam de 15km en ik zat nog steeds 55 sec. boven mijn p.r.
Dan zou het in de laatste 6 km. moeten gebeuren. Die droom viel in duigen, want we draaiden de boulevard op. Een traject van ongeveer 2 km. En niet zo maar een traject. Een stuk van 2 km. lang, waar ik volledig kapot ging, door het valse plat wat ontzettend zwaar was voor je benen, maar ook door de heftige noord-oosten wind met windkracht 5 a 6. Jeetje wat was het ook koud en guur. Blij dat ik mijn handschoenen aan had en m'n Nike shirt met lange mouwen.Dit gedeelte zal ik niet gauw vergeten.
Ik betrapte mezelf, dat ik aan het aftellen was, omdat ik zo kapot zat.
Ineens was er de afgang naar beneden, de stad weer in. Ineens kreeg ik weer even lucht en kon ik op adem komen. Even de druk van m'n benen af.
We draaiden de Badhuisweg op, op weg naar de 20km.
In de verte zag ik de hoge gebouwen in het centrum liggen. Ik wist, dat daar ergens de finish moest zijn. Een mooi richtpunt.
Toen de Nieuwe Parklaan op en op weg naar de Plesmanweg en Raamweg, waar de 20km zich aandiende.
Het constante was voor mij een bevestiging dat het wel in me zit. Alleen liep alles even anders.
Bij de 20km klokte ik 1.45. 44. Tijdens mijn pr was dit 1.45.10. Hmmmmmmm...... Nu nog maar een verschil van 34 sec. Ik had dus 21 sec. winst gemaakt tussen de 15 en 20 km.
En na die bocht, de "Boorlaan" op en dan zie je de finish. Nog 200 mtr vol naar de streep. Ik perste er nog een vette sprint uit. Vanaf de 20 km heb ik nog een mooi gemiddelde van 12,3 km/u kunnen lopen.
Even was ik teleurgesteld. Ik had zo gehoopt op een snellere tijd. Ik had zo m'n best gedaan, maar eigenlijk wist ik bij 5 a 10 km al dat het niet zou lukken.
Zo zie je maar weer hoe een wedstrijd totaal anders kan lopen.
De wedstrijd liep zo chaotisch en was zo dramatisch druk. Ik baalde.
Volgend jaar wil ik echt in het B-vak starten. Dan ligt het gemiddelde hopelijk hoger.
Maar goed. Het was weer een prachtige loop en ik heb er weer een ervaring bij.
Na de finish een heerlijke AA-drink, wat ik meteen heb opgedronken. Mjammie. Dit deed me goed.
Gauw mijn sporttas opgehaald in het depot en naar de kleedruimte gegaan.
Tsjonge jonge, wat had ik het onwijs koud. Het was klappertanden. Ik was erg blij met mijn droge kleding. Lekker veel laagjes aan gedaan, muts op en handschoenen aan.
Ik heb in de kleedruimte op Paula gewacht.
Inmiddels m'n Iphone even opgestart en ik zag dat jeroen inmiddels naar huis was gegaan. Die had het ook zo ontzettend koud. Hij is natuurlijk ook snel en moest te lang op ons wachten.
Bij dit extreem koude weer is het toch wel even anders dan bij zonnig weer.
Ik zat lekker even te Facebooken en ja hoor daar was Paula.
Na de kleedsessie zijn we een warmere plek gaan zoeken en helaas was er weinig keuze, dus wederom een warme bak koffie bij Burger King. Boeiend eigenlijk, als het maar warm is. We zaten er best en het was gezellig om nog samen even wat te drinken.
Inmiddels was het al 18.00 uur geworden en zochten we de trein op. In Leiden CS splitsten onze wegen en gingen we ieder een kant. In Hoofddorp stond mijn trouwste supporters op mij te wachten. Ik ben trots op ze. Ze staan altijd voor me klaar.
Rond 19.00 uur was ik weer thuis.
Terug kijkend op mijn race, realiseerde ik mij, dat mijn tijd helemaal niet zo slecht was en was ik eigenlijk toch wel heel tevreden. Het hoeft niet altijd een p.r. te zijn, maar toch ging het goed ondanks alles.
Zo zie je maar, dat de meest relaxte loopjes beter gaan dan de vooraf geplande loopjes. Alsof er dan toch meer druk op zit en je er teveel mee bezig bent. Maar goed nu was het ook geen ideale race.
Voldaan stapte ik onder een warme douche. Die had ik wel verdiend, vind ik.
Die avond/nacht sliep ik als een blok.
