Salomon Trailrunnen - Filmpje

Heerlijk om naar dit filmpje te kijken.

Voor de liefhebbers onder de trailers, gewoon even leuk om te kijken.

Koning van Spanje Trail

Nou dat was me toch wel weer een uitdaging.

Na een aantal marathons te hebben gelopen, kwam ik een paar maanden geleden in aanraking met het fenomeen “trailrunnen”. Ik had er nog nooit van gehoord.

Nieuwsgierig als ik ben, ging ik naar een lezing van Jolanda Linschoten in Alkmaar. Deze lezing inspireerde mij zo intens, dat ik ging zoeken op internet.

Heel veel ge-googled en op diverse websites m’n info verzameld.

Ik ben trailschoenen gaan kopen en heb een aantal eigen trails in de Amsterdamse Waterleiding Duinen bedacht en gelopen. Dat waren mooie routes, die kriskras door het landschap gingen en over diverse duintoppen voerden. Lekker onverhard dwars door de natuur. Deze manier van hardlopen beviel me eigenlijk best goed. Ik had er erg veel lol in. 

Maar dan wil je toch ook wel eens een georganiseerde trail lopen.

Dan ga je op internet op zoek. Toen kwam ik bij trailrunning Nederland uit;  http://www.trail-running.nl/

Deze winter op een wandelbeurs in de RAI geweest. Daar stond ook een stand van trailrunning NL. Met Chris en Peter Jan gesproken en op die manier erg enthousiast geworden. Toen mijn "Ultra Spire Surge" gekocht. Hier heb ik enorm veel plezier van.

Op de website kwam ik een trailkalender tegen. Dat is zo handig. Kan je precies zien, wanneer de trails gelopen worden.

Ik hoorde van Marcel Gerrits dat hij zich had ingeschreven voor de Koning van Spanje Trail. Ik natuurlijk meteen kijken bij MST website (Mud Sweat Trails) en zo gezegd, zo gedaan. Me meteen ook ingeschreven en Ingrid op de hoogte gesteld, die zich ook meteen ging inschrijven. We zouden er een leuk weekend van gaan maken met z'n allen. 

Op vrijdag 10 mei om 12.00 uur naar Valkenburg gereden. Nog een aardig eindje. Zo'n 2,5 uur met de auto. We hadden een hotel geboekt aan de Nieuweweg, Hotel Schaepkens van St. Fyt. http://www.hotelschaepkens.nl/

Een prachtig hotel aan de rand van Valkenburg. Je loopt vanaf het hotel zo in 5 min. het centrum in. Ideaal.

 

Op vrijdagmiddag al lekker Valkenburg in gegaan. Terrasje, ijsje, wandelen. Heerlijk genieten. Ook nog even wat geocaches gedaan en op het terras gezeten, bij de "heaters".  

 

's Avonds met Rob, Ingrid en de 5 kinderen Sean, Ryan, Rowan, Kelsey en Amber afgesproken. We zijn lekker uit eten gegaan in het drukke straatje, bij een leuke bistro. Was goed eten. Erg gezellig met z'n allen. Sammy en Bolt lagen heerlijk op een kleedje/in een mandje te slapen. Die waren allebei heel erg braaf.

Na het eten heerlijk naar het hotel gegaan. Ons omgekleed en heerlijk in bed tv liggen kijken, totdat we in slaap vielen. Zalig was dat. De bedden lagen goed en we hebben als roosjes geslapen. 's Ochtends om 9 uur naar het ontbijt gegaan. We mochten niet in de eetzaal komen met Sammy, maar we konden om de hoek in de bar een plaatsje zoeken. Hier zat je prima. Je kon gaan pakken wat je lekker vond. Het was allemaal prima en we hebben ruimschoots gezeten en lekker gegeten. Om 11 uur moesten we uit de kamer zijn en hebben we onze spullen in de auto gezet en uitgecheckt. Dit hotel is zeker voor herhaling vatbaar. Volgend jaar zeker weer. Na het uitchecken zijn we nog even Valkenburg in gegaan. Geocachen en terras (noodzaak, schuilen tegen de regen)

Rond een uur of 14.30 uur naar Schin op Geul gegaan.
Daar voor een nachtje in een trekkershut. Was basic, maar voor 1 nacht prima.
's Avonds wederom met z'n allen uit eten in Valkenburg. Dit keer was het de Mexicaan, in hartje Valkenburg. Wat zaten we daar leuk en mooi. Was genieten. Heerlijk gegeten. Ik zat "plofje" vol

Op zondag om een uur of 9 uur naar Gulpen gereden.
Daar stond mijn grote uitdaging op de agenda.
Ik zou mijn allereerste echte georganiseerde trailrun gaan hardlopen.
Een trailrun van 31,7km door het Limburgse landschap.

Nou er stond me heeeeeeeelllll veel te wachten. Dit zou geen "gewone" hardloopwedstrijd worden. 

stilte voor de storm

Ik heb enorm uitgekeken naar deze dag!!!
Eerst eens even het startnummer ophalen en het presentje van deze dag; waterdicht zakje. Heel handig voor telefoon of zo.

In de kantine van het Rocca klimcentrum nog even een heerlijke kop koffie gedronken en natuurlijk nog weer eens naar de toilet.
Om 10.30 uur vertrok Ingrid voor haar 9km run door de heuvels.

Ik ben me om gaan kleden, startnummer bevestigen en hopla..... op naar de start. Daar zag ik Ginie en Marcel en daar ontmoette ik Sheila en Marc. 

 
Marcel, Sheila en ik gingen om 11.00 uur van start.
Wat een goede en gemoedelijke sfeer hing er bij de start. Geweldig. ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen. Het voelde als 1 grote familie, die iets leuks gingen doen. En dat was ook zo!!!!!


De start....... een super gaaf moment.
Zwaaien, lachen, zingen, fotografen, enorm feest!!!

 

kiekje van de supporters

Meteen al een flinke klim met een wandel stuk. Helemaal rennend naar boven, lukt een enkeling. Jeetje wat steil. En dat al in de eerste km. Dat zou wat gaan worden. Nou ja, ik zou wel zien hoe het zou gaan lopen.

Ik vond het meteen al zo geweldig en leuk. Die smile........ die had ik ook bij mijn allereerste marathon. Ik had het zo onwijs naar m'n zin.
Er volgden nog heeeeeeelllll veeeeeeelllll heuvels. 

We moesten ook nog ergens door een riviertje. Dat was ook leuk. Meteen soppende voeten/schoenen. Een leuk bruggetje,.... en hopla..... een volgende heuvel op. Er zaten me toch een steile stukken bij. Ik wist niet wat ik zag. Proberen zo ver mogelijk er op te rennen, maar dat stopte al snel. Hup en weer wandelen. Wel leuk dat iedereen moest wandelen. Lag het dus niet aan mezelf, hihi....  

 
 

Bij de 14km onze eerste verzorgingspost.

Ik wist niet wat ik zag staan op die tafels. Er stond zo enorm veel. Water, energy drank, wine-gums, peperkoek, banaan, tuc, etc etc..... Ik weet het allemaal niet meer. Ik heb heerlijk zitten smikkelen. Hier ontmoette ik Justin. Na het eten en drinken zijn we heel toevallig samen verder op pad gegaan. We liepen hetzelfde tempo en hadden hetzelfde doel. "Gewoon lekker lopen en plezier hebben en genieten onderweg". Zo gezegd, zo gedaan. Onderweg elkaar voorzien van wat wine-gums die we hadden mee genomen. Justin was sterker in de beklimmingen en was steeds eerder bovenaan. Hij wachtte dan op mij en we gingen weer samen verder. 

 

 

 

Bij de 24 km hadden we onze 2de verzorgingspost. Daar stond nog meer dan bij de 1ste post. Wauw, dit was geweldig. Ik heb een banaan gegeten, een stukje koek en energy drank. Het leek wel een picknick. Hi,hi,...... en het was me er toch gezellig. Lekker kletsen met z'n allen.
Justin stond al weer op me te wachten, dus we gingen weer door. Op voor onze laatste 8 km. Ik moet zeggen, het ging me tot nu toe allemaal heel gemakkelijk af. Het is wel zwaar en zo, maar het is prima te doen. Goed herstellen na een steile klim, en goed op je ademhaling letten. De rust nemen en weer door gaan. Ik vond het zo leuk. De laatste 8 km, ging me eigenlijk ook heel goed en gemakkelijk af.
Op een gegeven moment kreeg Justin op 5 km voor de finish enorme kramp in z'n kuit. Het schoot er ineens in. Na wat rekken en strekken kon hij weer verder op pad. Ik liep heel langzaam in rustig tempo door, want ik kreeg het koud. Ik heb dribbelend gelopen en gewacht totdat hij weer achterop kwam lopen en samen gingen we weer door. Samen uit, samen thuis. Ik las trouwens achteraf in de reglementen, dat je verplicht bent om te wachten op elkaar en elkaar te helpen daar waar nodig. Op extreme trails is het zelfs verplicht om alle bagage, rotzooi en drinkbeker mee te nemen over de finish. Zo niet, dan wordt je gediskwalificeerd. Ik vind dit goede regels. 
Zo gezegd zo gedaan. 
Justin en ik zijn nog een aantal keren gestopt onderweg, zodat zijn kuit gerekt kon worden.Uiteindelijk de finish toch gehaald.

 

Ik zette er nog even een laatste sprintje in.

Voldaan kwam ik over de finish lijn, in een tijd van 3uur34min. Ik was zo blij, zo blij...... Ik kan niet omschrijven hoe dit finish moment voor mij voelde. Ineens zag ik Colinda en Sammy. 


Samen met Justin op de foto; mijn loopmaatje van deze dag!!! En toen........ toen was er bier, vlaai en een prachtige welverdiende medaille.

Ik was vies, maar zo ontzettend voldaan. Vermoeidheid viel eigenlijk wel mee. Had weinig last van gekke dingen/ Toppie!!!! Deze 1ste trail zal ik nooit meer vergeten. Dit smaakt zeker naar meer!!!!!!!!!

Heb me inmiddels al weer ingeschreven voor de Corio Trail in Heerlen. Een 36 km. Dit is eind juli. Weer erg veel zin in. 

Ik kijk terug op een super leuk weekend, met heel veel mooie herinneringen.

Volgend jaar ben ik zeker weer van de partij.