New York Marathon

Tja, vorige week kreeg ik een super mooie envelop op de deurmat.
Mijn bevestiging van inschrijving voor de New York Marathon op 2 november 2014.
Super blij natuurlijk.
Een droom wordt echt werkelijkheid.
Wauw, dat ik dat mag mee maken.
Mijn 9de marathon ga ik dus in de Big Apple lopen.
Ik weet wel, dat ik hier lekker lang over ga doen en dat ik heel veel ga genieten onderweg en veel foto's zal maken. 
Een "once in a lifetime".

Tja, wat zal ik zeggen

Als je een e-mail krijgt met de mededeling dat je niet meer welkom bent op de zaterdagen trainingen (waar je altijd zo voor stond), dan komt dat wel heel hard aan. Vol ongeloof en veel verdriet kreeg ik deze melding via een schandalige onbeschofte e-mail, van mijn "trainert". Wat een "loser" zeg.
In een reply kreeg ik verder geen antwoord meer en ik moest het er mee doen. Heel onbeschoft hoe je als vuil, al die maanden wordt behandeld. Dit zegt wel genoeg van de persoon in kwestie.
In eerste instantie was ik heel boos en kon ik het gewoon niet geloven.
Ik heb heel verstandig de eer aan mezelf gehouden, hoe moeilijk dit afgelopen jaar ook was.
Nu 2 weken later lach ik er gigantisch om.Wat een zielig clubje, met vele meelopers.
Dit gaat niet meer over hardlopen, maar over vriendjes en "hoe diep je arm er maar in zit". 
Ik ben blij dat ik een andere weg ben in geslagen, want ik hou van sport en mijn hardlopen, en..... met echte enthousiaste welgemeende trainers. Echt super.
Mijn enthousiasme voor dit hardlopen en om andere te stimuleren voor evenementen is me dus fataal geworden.
Je mag binnen een commerciële organisatie niet enthousiast zijn en anderen meenemen naar evenementen. Prima, ik ben er klaar mee en ik ga mijn eigen weg, met andere spontane enthousiaste hardlopers. Mijn ergernissen zijn gelukkig weg en ik heb nu zoveel plezier met het hardlopen, met heel veel leuke #loopmaatjes.
Wat een super leuk club is AVH. Daar had ik veel eerder moeten gaan lopen.
Eindelijk waardering voor hetgeen waar je voor staat: "hardlopen", en niets anders. Samen leuke dingen doen. Oh wat heb ik het leuk.
2014 kan voor mij nu al niet meer stuk!!!!!!
Nu ontdek ik pas mijn echte hardloopvrienden.

Egmond Halve Marathon - 12 januari 2014

Na de boscross op 5 januari, volgende een week later de halve marathon van Egmond.
Het weer was prima. Droog en een zonnetje. Wel behoorlijk fris.
Met de auto naar Heiloo. Daar op de pendelbus gestapt. Deze bus bracht ons naar Egmond, want de toegangswegen waren verder afgesloten. Prima geregeld. De bus zette ons af bij de sporthal.
Deze was heerlijk verwarmd en gezellig voorzien van muziek. Daar een heerlijke kop koffie gehaald.
Lekker op de grond gaan zitten, me rustig omgekleed, startnummer opgedaan en nog wat gegeten.
Daarna naar het kledingdepot gelopen. Hier kwam ik Suzan tegen. Een hele tijd zitten kletsen en daarna samen verder opgelopen. We stonden beiden in het speciale Le Champion vak. Na het startschot gingen we ieder onze eigen weg. Het was erg leuk om haar weer te spreken. Bij de Amsterdam Marathon was het ook al zo gezellig.
Het was behoorlijk fris bij de start. Gelukkig scheen het zonnetje.
Ik had een lange tight aan, een dunne thermo korte mouw, shirt met lange mouw en m'n dunne handschoentjes. Met die handschoentjes was ik blij, want op het strand was het tegenwind erg fris.
Na de start de eerste 3 km door Egmond gerend.

 

Al na 1 a 2 km kreeg ik onwijze steek in mijn zij. Ik probeerde het weg te masseren en een andere ademhaling te doen. Eenmaal op het strand zakte het weg.

De strandafgang is altijd leuk, maar tegelijk zwaar. Rul zand en dan je weg zoeken in een goede baan.
Helaas hadden we dit jaar pech en was het erg hoog water. Het was vloed en het strand werd hierdoor erg klein. De mensen liepen opeen gepropt langs de waterlinie. Af en toe kwam er een flink serie golven en dan zag je de rij mensen naar links bewegen wat een heel grappig effect gaf. Erg comfortabel liep het allemaal niet. Je had 3 keuzes. Meelopen met de stroom mensen. Of rechts daarvan, door het water; of de derde keuze was aan de linkerkant en dan het minst comfortabel, want dan liep je door het rulle diepe zand te ploeteren.

Vanaf Egmond is het ongeveer 7 km. over het strand naar Castricum. Wat was het onwijs zwaar. Zo gemakkelijk als ik vorig jaar liep, zo zwaar liep ik nu. Mijn gemiddelde snelheid lag ook aardig laag. Het kon gewoon niet sneller.Eenmaal bij Castricum aangekomen, moesten we de strandgang op. 

Och en dat is ook zo zwaar voor je boven benen. Ik keek uit naar de verzorgingspost boven aan de strandopgang, want daar was drinken en banaan. Hier heb ik gretig gebruik van gemaakt. Dit deed me goed. AA-drink, banaantjes en daarna nog water gedronken.

Hopla, op voor het 2de gedeelte van deze halve marathon. Als het goed is was het eerste stuk het zwaarste. Nu de heuvel af, voor de wind en zonnetje in de rug. De handschoentjes konden uit. Sommige mensen stopten om een laagje kleding uit te doen. Het stuk terug naar Egmond is erg heuvelig en soms ook vrij pittig. Toch liep ik een stuk prettiger. Meer ruimte en ik kon meer m'n ding doen. Vlak voor Egmond de beruchte "Bloedweg". Dat is een flinke klim omhoog. Vooral als je moe bent is dat erg zwaar. Dit keer was ik er op voorbereid en viel het me erg mee.

Het was nu niet erg ver meer naar de finish. We liepen Egmond in. Wat een mensen stonden er toch.
Wat me opviel bij deze editie van de Egmond Halve Marathon was, dat er langs de hele route ontzettend veel publiek stond. Dit kwam, omdat het zo ontzettend mooi weer was. Wel koud, maar een heerlijk zonnetje. Er zaten veel mensen in het zonnetje in de duinen of op een terrasje.
Het was erg gezellig en fijn, om al die mensen te zien. Ik geniet er altijd enorm van. Dat is ook de reden, waarom ik de grote georganiseerde evenementen zo leuke en gezellig vind. Heerlijk al die enthousiaste mensen.

Maar goed, ik was er bijna. De finish was in zicht. ik kon er nog wel een stapje sneller bij doen. Ik was nog niet helemaal leeg.

Een toptijd zou het dit keer niet worden. Ik finishte in 1.54.30.
Meer zat er niet in, maar toch ondanks de zware eerste helft, ben ik best tevreden.
Ik voel me elke week weer wat sterker worden. Ik krabel weer langzaam op, uit het diepe dal van december.
Na de finish rustig door wandelend. Het was druk, maar het stroomde goed door. Ik kreeg AA-drink wat ik meteen leeg dronk. Toen nog thee en water. Tevens een prachtige medaille, waar ik weer super trots op ben.

Nog even een plastic-je scoren en toen terug wandelen naar de sporthal. Mensen zaten zo lekker op de terrasjes in de zon. Zag er heerlijk relaxt uit.
In de sporthal omgekleed, toen terug naar de bus, waar het erg druk was.
Terug naar de auto in Heiloo. Voldaan reed ik naar Hoofddorp terug.
Ik heb het zo onwijs leuk gehad.
Volgend jaar doe ik zeker weer mee. Het is een mooie en goed georganiseerde run.
See you next year!!!!!

2014

Het jaar 2013 achter mij gelaten met heel veel mooie evenementen.
Ik wil in 2014 weer een aantal doelen nastreven.
Mijn eerste doel, de eerste boscross is al geweest. Met een leuk groep #loopmaatjes van de AVH naar het A'damse bos geweest voor een boscross van 5,6 km. Heel zwaar, maar zo onwijs leuk.
Mijn tweede evenement staat morgen op het programma, Egmond. Dit jaar geen p.r. mogelijk, maar een opbouwende trainingsloop.

In plaats van 4 marathons ga ik er dit jaar maar 2 lopen. Mijn 8ste marathon ga ik in april in Rotterdam lopen.
En dan......... dan komt mijn mooiste doel van 2014,............ de New York Marathon in november.
Dat wordt mijn 9de marathon.
Verder nog heel veel leuke loopjes, zoals Egmond, Schoorl, CPC, Wieringermeertrail, enz. enz.
Ik zie wel wat het jaar brengt.
Ik wil na de NY marathon me meer gaan toeleggen op de 5, 10 en 21 km. Ik wil zo graag wat meer snelheid creëren en onder de 50 min. lopen en onder de 1.50 lopen. Dus na november weer veel leuke uitdagingen.
Het wordt een super leuk jaar!!!!!!

Samenvatting 2013

2013 was een jaar van pieken en een jaar van wat dalen.

Ik begon het eerste half jaar met heel veel goede resultaten.
Allereerst een p.r. tijdens de halve marathon in Egmond. Gevolgd door een mooie p.r. in Schoorl op de halve marathon. Verder liep ik een hele verrassende tijd van 23.32 op de 5 km tijdens de Alkmaar City Run en liep ik tijdens de Marikenloop in Nijmegen een mooie p.r. van 50.17 min. op de 10 km, in heuvelachtig terrein. Het jaar kon niet meer stuk.
Deze p.r.'s heb ik de rest van het jaar helaas niet meer kunnen verbeteren. Mede omdat ik bezig was met de trainingen voor de marathons en daardoor mijn trainings intensiteit anders lag.

2013 werd ook het jaar van de vele marathons.
De eerste was in april in Rotterdam en werd een marathon met veel tegenslag.
Zo'n 2 weken voor de marathon kreeg ik hele zware griep en was ik erg benauwd. Ik moest aan de antibiotica en andere medicijnen. Een paar dagen voor de marathon werd ik beter. Ik besloot op zaterdags om toch te starten in de Rotterdam Marathon.
De eerste 15 km ging goed. Daarna ging het fout.
Bij 21 km. kon ik niet meer. Ik besloot een lager tempo te gaan lopen. Mijn benen wilden totaal niet en het was die dag ontzettend warm. Ik liep het wel uit en was trots om de finish toch te redden. Tijd was helaas 4.13 uur. Wat een enorm zware marathon.
Daarna volgde in september de 40ste editie van de marathon in Berlijn. Die marathon was zo geweldig mooi. Ik heb zo intens genoten tijdens het lopen, foto's gemaakt en contact gemaakt met het publiek, wat me aanmoedigde. Deze marathon helaas te langzaam gelopen. Ik had veel te veel over na de finish. Ik liep een tijd van 4.06 uur. Dit was het moment geweest om een p.r. te lopen, maar ik vergat het allemaal door het overweldigende.
Mijn 3de marathon kwam 3 weken na Berlijn. Ik had een startbewijs gekregen van Runnerswold en Mizuno Nederland.
Deze marathon in Amsterdam zag ik als een uitdaging om te kijken of ik er wel 2 achter elkaar kon lopen. Ik had mezelf voorgenomen, als het niet zou gaan, dat ik dan uit zou stoppen, om blessures te voorkomen. Aangezien ik in Berlijn niet alles had gegeven, had ik heel veel energie in m'n lijf.
De Amsterdam Marathon vind ik een geweldig mooie marathon. Zeer goed geregeld, prima parkeerruimte, goed bagagedepot en alles klopt die dag. Ik liep wederom een goede marathon en genoot weer enorm van de finish in het Olympische Stadion. Tijd: 4.08 uur. Heel tevreden. Jammer dat ik bij 32 km. een sanitaire stop moest maken in de bosjes, want anders was ik toch een paar minuten sneller geweest. Maar goed het is niet anders.
De 4de marathon had ik achteraf beter niet kunnen lopen. Na deze marathon klapte mijn lichaam enorm in en had ik een 3 tal weken totaal geen energie meer.
Ik liep 4 weken na Amsterdam, de trailmarathon in Geldrop. Zo'n 42 km over overharde paden.
Zonder publiek, maar wel met een goede verzorging. Veel regen. Over eenzame paden, door bossen en alleen over de heide. Ploeterend tegen de elementen.
Ik heb er veel van geleerd. Ik heb zo onwijs kapot gezeten. Na 25 km. was mijn motor helemaal op. Bij 35 km. moest ik even 1 minuut wandelen en een gelletje eten. Dat hielp me enorm. De laatste 7 km. ging weer beter. Ik haalde de finish in een tijd van 4.29 uur. Ook hier was ik weer erg tevreden mee, omdat de omstandigheden van deze marathon totaal anders zijn en niet te vergelijken met een wegmarathon.
Ik had het na Geldrop wel even gezien met het lopen. Een week even niets gedaan. Daarna een paar rustige loopjes. December werd de maand van mijn herstel en dat heb ik nodig gehad.
De Bruggenloop was weer mijn 1ste wedstrijd na de laatste marathon. Die 15 km in Rotterdam heb ik best goed gelopen. 1.18 uur. Ik voelde me weer beter worden. Ik voelde weer een stijgende lijn na het diepe dal.
Ik liep in december ook nog een 10 km. tijdens de N201 Run in Aalsmeer. Die was erg leuk en mijn tijd was ook best aardig, 50.48 min.
Ik heb in 2013 enorm veel geleerd. Ik weet wat ik nu wel en niet kan en moet doen.
De rust in december heeft me goed gedaan. Ik ga met goede moed en hele mooie doelen het nieuwe jaar 2014 in!!!!!

Boscross 5,6 km A'msterdamsebos

Sinds een paar weken ben ik lid van Atletiekvereniging AVH in Hoofddorp; (half december2013).
Wat een enthousiaste groep hardlopers.
Vanaf het eerste moment dat ik met deze #loopmaatjes ben gaan lopen, wordt ik meteen overal bij betrokken. Ik word gevraagd om mee te doen aan allerlei loopjes en wordt daarna spontaan uitgenodigd om iets te komen drinken. Zo onwijs leuk. Alsof ik deze mensen al heel veel jaren ken.
Spontaan wordt het gekletst en leuke ervaringen en tips uitgewisseld.

Op de atletiekbaan idem dito.
Zo werd ik door Elsa gevraagd om mee te gaan naar de boscross van A.V. Phanos.
Spontaan zei ik ja en zo gezegd zo gedaan.
Op zondag morgen in de auto gesprongen en op weg naar Amstelveen, naar het Amsterdamsebos.

Mijn startnummer opgehaald in de kantine van de hockeyclub Hurley en daarna omgekleed, mijn "Mizuno's" aan en hopla naar de start.

Daar zag ik al gauw de andere AVH-ers, Pieter, Anneke, Elsa, Caroline, Josephine, Leo, Gerard en nog een paar waar ik de naam niet van weet. Voor de start nog even een leuke groepsfoto.

Wat een gezellige groep is het toch. Wat heb ik dit gemist zeg en oh wat ben ik blij, dat ik dit weer heb terug gevonden.
Het was trouwens prachtig loopweer. Lekker zonnetje en niet koud.
De start,..... dringen en ik ging natuurlijk veel te hard van start, want Elsa zei nog zo: "Knallen, dan ben je de meute voor". Meteen dwars door de prut en diepe plassen op het grasveld. Modder vloog om m'n oren en in de eerste 200 mtr. stonden m'n voeten al blank van al het water, hihiiii. Dat beloofde wat.

 

Eerst een ronde om het grote grasveld, daarna door naar het bos en een flinke beklimming. Wat een blubber en wat een leuke bospaadjes. Boven op de heuvel was ik al kapot. Hopla, de heuvel weer af en een ander sompig grasveld over. Heerlijk, zo banjeren door de blubber. Op weg naar een volgende heuvel, er weer af en daarna weer een lange beklimming. Jeetje, wat was het pittig en glibberig. De eerste ronde zat er op. Nu nog een keer zo'n pittige ronde.
Wat was het leuk en ik genoot er zo van. Het laatste stukje de heuvel afgeknald, op weg naar de finish. Het was maar 5,6 km. maar oh jeetje wat was ik kapot zeg.
Ik finishte in een tijd van 31.06 min. Totaal andere tijden dan een wegwedstrijd.
Normaal loop ik op de 5 km gewoon 23 min. Nu ruim over het halve uur.
Het laatste stuk naar de finish werd ik aangemoedigd door de AVH-ers. Dat gaf me een warm gevoel en maakte me blij. Na de finish op alle loopmaatjes gewacht.

Soep eten, warme kleren aan en nog even koffie in de kantine van de hockeyclub Hurley. Mooi gebouw.
Tevreden ging ik weer naar huis, waar me een leuke verrassing wachtte.
We gingen voor het eerst naar de pupjes kijken!!!!

Het was een mooie dag!!!

Uitslagen