Midwinter Marathon Apeldoorn - 2014

Zondagochtend 2 februari 2014, om 09.15 uur afgesproken met Jacqueline en Edwin bij Ronald. We konden met Edwin mee rijden. Gezamenlijk naar Apeldoorn, wel zo gezellig.

De legendarische Midwinter Marathon. Een nog steeds groeiend en populair evenement.

De mannen Frank, Ronald en Edwin , de bikkels, gingen de hele marathon lopen.

De vrouwen hielden het dit keer bij de 27,5 of 18 km.

Toen we in Apeldoorn aan kwamen, was het een drukte van jewelste om bij de kazerne, het transferium te komen. Gelukkig waren we op tijd gegaan. Edwin en Ronald stapten bij de sporthal uit. Om een uur of  11.00 uur werden Jacq. en ik iets verderop bij Orpheus af gezet. Een mooie uitvalsbasis, nabij start en finish gebied.

 

We hadden nog even de tijd om ons om te kleden, wat te eten en te drinken, toilet en andere zaken.

We stonden klaar om naar de start te gaan, toen Edwin en Ronald er aan kwamen lopen. Met z’n viertjes naar de startvakken gegaan. Daar nog even een leuk fotomoment in het zonnetje.

En ja hoor, wie kwamen daar aan gelopen…… gezellig,….. nog meer bekende gezichten van de AVH; Willeke, Hanneke, Angeline en Elma. Maar waar was Frank dan. Gezocht, maar hem niet gevonden. Zal wel helemaal vooraan staan, de snelle man!!

Het was trouwens prachtig weer. Heerlijk zonnetje en een fris windje. Beter kunnen we het niet hebben. Totaal tegenovergestelde van vorig jaar. Toen was het koud en veel regen.

Het startschot viel en we konden op weg. Over de Loolaan, door een stukje Apeldoorn, de bossen in.
Ik wist zo'n beetje wat er zou komen, want ik weet de route nog heel goed van vorig jaar. Dat heeft toen veel indruk op me gemaakt en ook toen heb ik er van genoten. Zo ook nu. Ik had me voorgenomen om te gaan genieten en gewoon lekker op gevoel te lopen. Ik had m'n fotocameraatje mee genomen. Daar had ik gewoon zin in. Tijdens lange afstanden mag ik graag wat foto's maken. Dit werkt erg ontspannend voor me en dan loop ik op m'n best. 
Na zo'n 2 km lopen kwam ik bekende gezichten tegen. Voor mij liepen Monique Ginie en Brigitte. Ik heb ze even gedag gezeg en toen ik er aan voorbij ging, heb ik nog een leuke foto van ze gemaakt. De schatjes.

Monique, Ginie, Brigitte

Na een paar kilometer gingen we de bossen in. 

      

Nu begon het mooiste stuk. De eerste 10 km. zijn wel pittig met veel klimmetjes en vals plat; op weg naar Hoog Soeren. 

 

 

Vanaf Hoog Soeren ga je bij de 11 km. langs de heidevelden. Dit vind ik zelf het allermooiste stuk van de route. 

Bij 13 km. kom je bij Assel en daar ga je dan rechtsaf het bos weer in. Het was erg leuk en gezellig in Assel.

 

Over een zandpad op weg naar de 15 km. verzorgingspost en daarna bij de 16 km. rechtsaf de grote weg op richting Apeldoorn.
Over het zandpad ging prima en ik liep heerlijk. Goed tempo.
De weg naar Apeldoorn was erg pittig, want het ging heel lang pittig omhoog. Vond ik vorig jaar ook al zo pittig. 
Na de verzorgingspost bij de 20 km. kreeg ik een probleem. Mijn darmen begonnen op te spelen. Ik keek en keek en zocht of ik ergens naar toilet zou kunnen gaan, mocht dit nodig zijn. Zou het van het water zijn, of van de banaan? Het voelde in ieder geval niet lekker. Na zo'n 2 a 3 km zakte het wat af. Ik hoefde niet naar toilet, maar lekker voelde het niet. Ik heb ook niet meer gedronken of gegeten, want ik wist dat dat fout zou gaan. 
Bij de 26,5 km was de Loolaan in zicht. Hier stond Martin mij en alle anderen aan te moedigen. Zo leuk dat ik hem even zag. Geweldig als je een bekende zien. Doet me altijd goed. 
Ik draaide naar rechts de bocht om en voor mij lang een hele lange Loolaan. Ik wist van vorig jaar dat dit zo'n 1000 meter was. Dus sprinten moest ik zeker nog niet doen. Beheerst liep ik richting de vlaggen, met daar achter het finishdoek. Met nog een paar honderd meter te gaan ben ik aan gaan zetten en heb nog even mijn best gedaan.

Ik finishte in een tijd van 2.32.07. Ik ben hier erg tevreden mee, omdat ik uit ging van 2.35. Ik merk dat het wekelijks steeds weer iets beter gaat. Ik was maar 1,5 min langzamer dan vorig jaar. best prima vind ik. Enne,....... je kan niet altijd sneller dan snel gaan. 
Ik heb gewoon super lekker gelopen en dit was wat ik kon. 
Ik heb het super leuk gehad.
Bij de finish liet ik me een prachtige medaille om m'n nek hangen. 

Daarna nog heerlijk 2 bekers warme thee gedronken en een flesje AA-drink. Ik had dorst, dus dat ging er wel in.

 Ik ben daarna naar Orpheus gelopen en ben me om gaankleden. Vlak daarna kwam Jacqueline al aangelopen. Even een high-five en gezellig aan de babbel. Ze had ook heel lekker en goed gelopen. 
Rond 15.30 uur zijn we naar het finishgebied gegaan. We zouden Ronald en Edwin aanmoedigen. Eerst nog even een blik noten ophalen bij de notenkraam. Deze zijn voor Ingrid, want die heeft ze via internet gewonnen. Daarna naar de andere kant van de Loolaan, lekker in het zonnetje, wachtend op de bikkels van de AVH. Frank hebben we helaas al weer gemist natuurlijk. Die ging zo hard. Zo snel konden wij niet omkleden.
Na 4.15 uur kwamen de mannen in zicht. Er verschenen 2 groene shirts. Met fotocamera in aanslag ging ik boven op het dranghek zitten. Ik schreeuwde ze naar de finish. In de repeat modus schoot ik mijn "rolletje" vol. 

 Daarna gauw naar het einde, om ze op te vangen. 

Met z´n vieren zijn we naar de sporthal gegaan waar Ronald en Edwin zich om konden kleden.
Daarna gezamenlijk weer terug naar Hoofddorp.
Wat was het een geweldigige dag.
Mooi weer, gezellig en veel #loopmaatjes. 
Volgend jaar ben ik weer van de partij, bij dit geweldige loopevenement.
Organisatie en vrijwilligers,.... bedankt!!!!!!!

Beeckensteijn Cross in Velsen - 6,3 km.

2 februari 2014
Mijn 2de cross heb ik in Velsen gelopen. De Beeckensteijn Cross, 6,3 km (2 rondes).
Samen met Anneke, Pieter en Jacqueline zijn we naar Velsen gereden.
Omkleden bij de voetbal en startnummer ophalen.

Daarna naar het bos gegaan. Onze spullen neer gezet en toen ben ik een rondje gaan inlopen met Anneke en Elsa. Parcours verkennen. Een paar venijnige klimmetjes.
Naar de start gegaan en een beetje naar voren gaan staan. Het startschot klonk en hopla...... we konden op weg.

In het begin is het altijd even lastig om het juiste tempo en ritme te vinden. Vooral voor een "diesel", is het eerste half uur altijd even warm draaien, maar ja dan ben je er al weer.
Dus nu is het zaak om meteen een flink tempo aan te houden, zonder meteen stuk te gaan in de eerste ronde.
Het was best pittig en af en toe glibberig. Gewoon gassen en vol door de modder. Niet miezemuizen.
In de eerste ronde kwam Pieter me voorbij. Hij liep een beetje hetzelfde tempo als ik, dus ik kon aanhaken en liep steeds een beetje achter hem, op 15 meter of zo.

In de 2de ronde ging het nog steeds lekker.
Zo'n 200 mtr voor de finish hoorde ik de speakers. Ik werd enthousiast en wilde de sprint in gaan zetten.
Nog 1 bocht en dan rechtuit.
Oeps....... voor ik het wist lag ik languit op m'n gaffel in de bladeren langs de kant. Ik was uitgegleden en maakte een aantal buitelingen. In een flits kon ik weer op staan. Als een speer ging ik, onder de modder, weer verder. Nog een laatste eindspurt, aangemoedigd door m'n loopmaatjes.
Geweldig om dit weer te mogen lopen.  Het was super leuk.Ik finishte in 32:09 min. Heel tevreden mee.

 

Met z'n allen op alle lopers van AVH gewacht en aangemoedigd. Wat een saamhorigheid toch. Zo geweldig. Er gaat zo'n nieuwe leuke wereld voor me open. Zoveel gemeende vriendschap. Ik heb het vertrouwen en plezier weer helemaal terug gevonden bij AVH. Iets wat de laatste maanden ver te zoeken was.
Met z'n allen terug naar de kantine en daar kregen we als traktatie een kop snert.
Nog even gewacht op de prijsuitreiking. Anneke was 2de geworden bij de 45+, super goed.
Buiten nog even met z'n allen op de foto.

Daarna met alle auto's naar Pieter z'n huis en daar nog even koffie met taart. Hieperdepiep....... hoera!
Het was gezellig en ik kijk terug op een super leuke dag.