zaterdag 26 januari 2013

Drang om te gaan hardlopen

Waarom toch die drang om te gaan hardlopen?
Ondanks kou en wind, ga je toch naar buiten.
Extra kleding aan en rennen.
De ene voet voor de andere.
Wind en kou trotseren.
De wind snijdt door je keel, de kou stroomt je warme longen in.
Je trainingsschema zegt wat je moet doen.
Dit schema heb ik samengesteld aan de hand van m'n eigen kunnen,
met duurlopen, intervallen, tempo versnellingen, rustperiodes, wedstrijden etc. Hier hou ik me zeer zeker aan, want ik weet waar ik voor train.
Ik heb zo mijn doelen en daar wil ik graag mijn best voor doen. Jezelf verbeteren. De ene keer gaat dit wel en de andere keer loop je bagger. Ik weet in ieder geval, dat het dan niet aan mezelf ligt, want ik heb m'n trainingen niet verzaakt.
Een strever was ik vroeger al en gaat er nooit meer uit. Jezelf graag willen verbeteren, daar waar het kan en mogelijk is.
Zo liep ik Egmond heel ongedwongen en ik zag wel wat er van kwam. Dat liep zo lekker en dan ineens is die p.r. daar. Heel verrassend. Terwijl je er een andere keer voor moet ploeteren en je er verre niet aan komt. Zo liep ik de HaarlemmermeerRun 2012 heel moeilijk en zwaar en kwam ik met moeite op 1.58 uit.
Egmond werd een 1.53, op het zwaarste halve marathon parcours. Zo heeft elke wedstrijd weer z'n verrassingen.
Maar goed, to the point; "hardlopen".
Ik vind het heerlijk om te doen.
Het geeft me een gevoel van behaaglijk zijn en me fit voelen.
Het vrij zijn in de buitenlucht. Bezig zijn met je hobby, jou passie.
Zolang als het kan en mogelijk is blijf ik dit doen. Het is grens verleggend en ik beleef er veel plezier aan, zowel alleen als met m'n hardloopmaatjes.
"As long as I can run I'm happy".
"I am a runner"
"I am always happy"


Geen opmerkingen:

Een reactie posten