Vrees wordt hoop

Vorige week werd ik ziek. Wat baalde ik hier enorm van. Alles viel in duigen
Na 4 dagen van heel veel slapen begon ik op dinsdag op te knappen.
Het hoesten ging aanzienlijk minder worden. Het rauwe kwam meer los te zitten, waardoor ik meer slijm kon gaan ophoesten.
Het hoesten en verkouden zijn zal, zoals gewoonlijk, nog wel weken duren. Zijn altijd van die langdradige dingen. Colinda is nu al 6 weken verkouden en dat gaat ook maar niet over.
Het is nu woensdag de 10de april.
Ik heb zojuist lekker gedoucht en zit weer in mijn normale kleding.
Rustig een kopje koffie, wat puzzelen, lezen en bedenken hoe de komende dagen te volbrengen.
Ik ga vanmiddag mijn werk bellen, om te zeggen dat ik morgen weer kom werken.
Het is wel weer mooi geweest met ziek zijn en ik voel me stukken beter.
Het zal wel een korte dag zijn, want ik moet om 15.00 uur weer bij de huisarts zijn. Controle van m'n longen. Vandaag is het ook de laatste dag van mijn antibiotica kuur.
Ik heb zelf het idee, maar dat kan ook tussen mijn oren zitten, dat het me wel geholpen heeft. Dit zijn feiten wat altijd giswerk zal blijven. Je weet nooit waar je goed aan doet.
Zo slik ik ook al weken vitaminen, ijzer, weerstand pillen, drink ik verse sinaasappelsap etc. Maar ja je weet nooit of het je helpt. Ik zeg altijd maar zo, baadt het niet, dan schaadt het ook niet. Heb ik in ieder geval het uiterste er uit gehaald.
Morgen dus weer naar m'n werk. Zal wel druk zijn.
Vrijdag dan nog een dag en dan is het weekend.

Het weekend van de waarheid.
Zo onzeker als ik was, zo begint mijn hoop weer terug te komen.
De hoop om zondag toch te gaan starten aan mijn 4de marathon op rij.
De marathon van Rotterdam.
Ik voel me gewoon nu elke dag sterker worden.
Er zijn een paar voor-/nadelen bij het lopen.
Voordeel: ik ben in ieder geval onwijs goed uitgerust!
Nadeel: misschien nog te weinig lucht in m'n longen?
            hoeveel nadeel ga ik ondervinden aan het ziek zijn geweest?
            ik heb 9 dagen niet getraind, hoeveel nadeel geeft dit?
Daar in tegen kan ik ook gewoon lekker blanco de marathon gaan lopen en zien waar het schip strand. Als ik het maar uit kan lopen.
Waarom toch die drang om toch de marathon te gaan lopen?
Een niet-hardloper zou zeggen van, sla toch gewoon over.......,
maar zo werkt het niet voor een marathon loper.
Je hebt hier keihard maanden voor getraind. Gewoon 4 dagen per week beulen. Weken van soms 80km. trainingsarbeid. Dat wil en kan je dan toch niet ineens laten schieten!!!
Je hebt er voor geleefd en naar toe gewerkt. Dit werd dan helaas bruut verstoord, maar ik moet nu dan de draad dan toch wel weer op kunnen pakken?!
Ik ga er voor. Ik heb goede hoop, dat ik netjes de finish kan halen. Dat is toch het belangrijkste.
Er is voor zondag nog 1 nadeel........ het schijnt enorm warm te worden.
Weken, maanden train je in de ijzige kou. Gaat het zondag ineens naar de 20 graden toe. Wie is daar dan aan gewend? Bizar. Heel veel drinken. Korte broek, shirt, goed insmeren met zonnebrand en veel water. Ik ga een bouillonblokje meenemen in m'n zak, om het vele zoutverlies te reduceren. Kan ik er af en toe wat vanaf happen.
Maar goed, mijn vooruitzichten voor zondag, om mee te gaan doen, zijn gelukkig terug gekomen.
Voor mijn gevoel moet het kunnen.

Paula, Sandra en Colinda gaan vrijdag de startnummers ophalen in Rotterdam
Ze nemen ook de startbewijzen van mij en Agnita mee. Dan is dat in ieder geval geregeld.

We zullen wel zien hoe het de komende dagen zal verlopen.
Misschien kan er nog wat overtollig snot verwijderen uit m'n lichaam, zodat er weer wat meer zuurstof vrij komt. Tijd zal het leren.

To be continued.