Trailrun - 3 uur - AWD

Ik loop al geruime tijd met de gedachte om te gaan beginnen met trailrunnen.
Door mijn loopmaatje destijds geattendeerd op een lezing over trailrunnen.
Ik had nog nooit van het woord trailrunnen gehoord en vroeg mezelf af wat het zou zijn.
Nieuwsgierig als ik ben, naar de lezing toe gegaan.
Met bijna open mond heb ik ademloos zitten luisteren en kijken.
Ik voel mij erg verbonden met de natuur en het hardlopen.
Er is een klik tussen die twee.
Het vechten tegen de elementen, het vechten tegen de natuur, het in strijd zijn met je eigen "ik".
Samen zijn met de natuur en genieten van alles om je heen. En dan die stilte. Het horen van je voetstappen, het horen van je ademhaling........... en de eenzaamheid.
Dit alles hardlopend in je eigen tempo en pauze houden wanneer jij wil, foto's maken van hetgeen je ziet..... vastleggen van je emotie en hetgeen je mee hebt gemaakt.
Na de lezing was ik zo ontzettend onder de indruk.
Dat wat ik zocht en de vragen die ik alsmaar had, werden hier beantwoord.
En nou gaat het me niet om de meest extreme ultralopen van 4 dagen door de woestijn; of een week door onherbergzaam Engeland of waar dan ook.
Ik wil niet ver. Ik wil rennen door het Nederlandse landschap. Ook hier kan ik dat gevoel bewerkstellen. Gewoon op pad gaan en doen wat je hoofd graag wil.
Uren in eenzaamheid, door de prachtige natuur om daarna voldaan terug te kijken op een prachtige dag. Het vrij zijn en de natuur. Dat is wat ik mooi vind.
Zo gezegd zo gedaan.
Veel lezen op internet, veel vragen, op http://www.trail-running.nl/ veel lezen en de trailagenda bekijken. Verdiepen in je onderwerp. Het lezen van de materialen testen. Het lezen van de motivatie en ervaringen van anderen. Allemaal met hetzelfde doel: hardlopen in de vrije natuur en genieten. Een ieder op z'n eigen tempo en tijd onbelangrijk.
Of je er nu 3 uur 4 uur of 5 uur over doet. Als je de finish maar haalt.
 
Een hele tijd op zoek gegaan naar het juiste rugzakje. Deze uiteindelijk op de beurs in de RAI gekocht, bij de Ultra Spire stand. Verder daar ook een comfortabele "Buff" gekocht. Een multifunctioneel product.
Nu nog trailschoenen. Dat zijn er heel wat, maar waar ga je die kopen. Dat was nog vrij lastig.
Ik wilde naar Limburg gaan rijden naar de trailshop in Valkenswaard, maar ja dat is toch weer een tank met benzine.
Ik ben naar Alkmaar gegaan en heb daar bij Sporthuis Visser/Oosterbaan mijn vraag voorgelegd.
Daar dus mijn nieuwe "loopmaatjes" gekocht.
Nu was ik voorzien van de dingen die ik nodig zou hebben.

Op zondag 17 februari ’13 ben ik samen met Colinda naar de duinen gegaan. We kozen voor de AWD, omdat dat het dichtste bij was.
We waren er rond 08.15 uur.
Colinda zou gaan wandelen en wilde graag 23 km. gaan lopen.
Zo besloten we om rond 13.00 uur terug te zijn bij de auto.
Dan konden we beiden ons ding doen en hadden we wat speling.
Bij de ingang “Panneland” gingen we op pad. Linksaf richting De Zilk.
Na een paar kilometer kwam ik al het nodige “Wildlife” tegen.

Ik had nu de tijd om een foto van de hertjes te maken. Ze zagen er zo leuk uit.
Ik betrapte mezelf er op, dat ik toch weer onbewust op m’n horloge zat te kijken, naar de tijd. Dit wilde ik niet. Ik wilde niet gedwongen hardlopen en een bepaalde gemiddelde snelheid handhaven. Wat maakt het nou uit of je 11km/u loopt of 8km/u ? Ik wordt er niet meer of minder van.
Trailrunnen is juist het genieten. Ook dat moet je weer leren.
Als je wil stoppen, stop je gewoon en kijk je rustig wat je ziet.
Ik zal nooit eerste worden, die tijd hebben we gehad.

Na de herten verder door het bos gegaan. Op een gegeven moment hield het pad op en lagen er gekapte bomen. Hmmmm……. Er dan maar langs en overheen. Waar kwam ik nu weer terecht. Het ging allemaal goed en op een gegeven moment zag ik weer ergens een zandpad. Daar dan maar naar toe. Ik was ineens omringd door allemaal prachtige schapen. Die stonden me aan te kijken, alsof ze dachten: “Wat kom jij doen?”

Geef ze eens ongelijk. Ik liep tenslotte over hun “grasveldje”.
Ik ging er rustig doorheen en zocht mijn weg weer verder.
Een gevarieerde route met veel zandpaden, stukjes bos, modder, varens, gras, duindoorns (auw) kiezelpaden, duintoppen, zandbakken, hekjes etc.
Enorm veel variatie, wat super leuk is. De route is ook onbekend en heeft steeds weer een nieuw element en uitdaging.
Na 2 uur lopen ben ik gaan pauzeren boven op een heuvel, in het zonnetje met een prachtig uitzicht van 360gr. over het totale duingebied. Schitterend.
Het weer zat ook enorm mee. Wel ietsjes fris, maar zalige zon.
Ik genoot en ondertussen at ik even mijn banaantje op. Weer energie voor het volgende stukje route.
Nog wat foto’s van het uitzicht gemaakt.

 

 

 
Hopla en weer op pad. De heuvel af en dwars door het modderige veld, op zoek naar een zandpad.

Na zo’n 3 uur looptijd vond ik het welletjes. Het was inmiddels middag geworden. Ik genoot nog even van de zon en zocht nog even naar dieren. Misschien dat ik nog een vosje kon vinden. Helaas niet gevonden. Wel zag ik 4 wilde zwanen. Ook prachtige dieren.

Latijnse naam is “Cygnus cygnus”. 
 

 
Ze kunnen heel hard trompetteren. Daar herken ik ze meestal ook meteen aan. Ze overwinteren in Nederland en zomers broeden ze in het noorden, op de oevers van meren in de toendra’s va Scandinavië en Rusland.
Rond een uur of 12.45 uur waren Colinda en ik weer terug bij de auto.
Met een voldaan gevoel gingen we terug naar huis.
Wat was dit super leuk zeg.
Mijn 1^ste trailrun was een feit. Nu uitbouwen naar meer leuke dingen.
De Koning van Spanje en Wieringermeertrail in het vooruitzicht.